Marta Czok. TO nazywasz sztuką?
wystawa: 26 maja – 28 czerwca 2020
Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego, Kozia 11, Warszawa
Od 26 maja 2020 roku Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego zaprasza na wystawę „Marta Czok. TO nazywasz sztuką?” zorganizowaną przez Muzeum we współpracy z Fundacją Polskiej Sztuki Emigracyjnej 1939–1989 i Włoskim Instytutem Kultury w Warszawie.
Wystawa malarstwa Marty Czok, artystki o polskich korzeniach, przez ostatnie 40 lat mieszkającej w Castel Gandolfo we Włoszech, a wcześniej wychowywanej w środowisku powojennej polskiej emigracji w Anglii prezentuje wybór ponad dwudziestu obrazów satyrycznych, najbardziej reprezentatywnych dla jej twórczości. Obrazy były wcześniej pokazywane w różnych zestawieniach, na wystawach indywidualnych w muzeach Włoch i kilku innych krajów europejskich.
Marta Czok, uważna obserwatorka społeczeństwa, pośród którego żyje, świata polityki i finansjery, pokazuje w swych obrazach, ironicznie i bezkompromisowo, okraszone humorem dwa obszary tematyczne, które jednak wyraźnie od siebie oddziela. Pierwszy z nich obejmuje zapamiętane przez artystkę motywy z jej dzieciństwa, sceny rodzajowe z wydarzeń i uroczystości rodzinnych, z humorem i w sentymentalnym tonie przedstawiane angielskie i włoskie zwyczaje. Druga część wystawy skupia się na krytyce współczesnego świata, hierarchii zależności, stanowisk i finansjery, a także na piętnowaniu ludzkich zachowań i przywar takich jak zazdrość, plotkarstwo, zarozumiałość czy szyderstwo.
Na ekspozycji podzielono prace zgodnie z tematami opisanymi powyżej. Obrazy wykonane są na płótnie, malowane techniką olejną i akrylową, z wyraźnym rysunkiem, wykonanym ołówkiem (grafitem). Kolorystyka użytych barw jest zawężona do kilku podstawowych kolorów: dominuje szary, ciemnoszary i grafitowy, czerwony, niebieski, biały, złoty. Kolory mają swoje symboliczne znaczenie: szary i grafitowy symbolizują przeszłość i śmierć, a także nastrój – smutek; czerwony – bogactwo, siłę, dominację; niebieski – nadzieję, radość, dzieciństwo; biały – duchowość, ulotność; złoto – bogactwo w negatywnym znaczeniu. Część obrazów ma nietypowy format. Niektóre posiadają formę tryptyku i kształt obrazów ołtarzowych.
Prezentowane na wystawie prace pochodzą z kolekcji artystki oraz ze zbiorów Fundacji Polskiej Sztuki Emigracyjnej 1939–1989.
Ekspozycja potrwa do 28 czerwca 2020 roku. Można ją oglądać w siedzibie Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego przy ul. Koziej 11 w Warszawie. Towarzyszy jej dwujęzyczny, polsko-angielski katalog zawierający reprodukcje wybranych prac artystki.
Strona internetowa wystawy: https://tiny.pl/7r9r6
Strona wydarzenia na Facebooku: https://tiny.pl/7r99q
Kontakt dla mediów:
Dorota Parzyszek
Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego
E-mail: dorota.parzyszek@muzeumkarykatury.pl
Tel: 512 717 575
Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego mieści się w pobliżu placu Zamkowego przy ul. Koziej 11 w Warszawie. Jest to jedyna instytucja tego typu w Polsce i jedna z nielicznych w Europie. Muzeum Karykatury w Warszawie powstało w roku 1978. Jego twórcą, a później długoletnim dyrektorem był znakomity rysownik i satyryk Eryk Lipiński. Idea powstania Muzeum Karykatury nurtowała go już na początku lat 60. XX wieku. Najpierw Muzeum działało jako Oddział Muzeum Literatury, by w 1983 roku uzyskać samodzielność i stałą siedzibę w dawnej oranżerii Pałacu Prymasowskiego przy ul. Koziej. Pierwotny zbiór 2500 obiektów rozrósł się do kolekcji ponad 20-tysięcznej. Zawiera ona wiele arcydzieł karykatury polskiej i światowej – od XVIII-wiecznych po najnowsze.
