W jak co roku elektryzującym weneckim wrześniu, przepełnionym inauguracjami i wydarzeniami, chcemy zaznaczyć polską kobiecą obecność na czerwonym dywanie najstarszego Międzynarodowego Festwialu Filmowego, odbywającego się oczywiście w Wenecji. Podczas festiwalu pojawiła się jego tegorocznego królowa, elegancka i pewna siebie Kasia Smutniak. Ta promienna polska aktorka mieszka od 1998 roku we Włoszech, gdzie poczynając od 2000 roku zbudowała swoją karierę, występując w spotach telewizyjnych, filmach i serialach. Wdowa po Pietro Taricone, zmarłym w wypadku samolotowym, piękna Smutniak, córka lotnika wojskowego, jest obecnie towarzyszką życia producenta filmowego Domenico Procacci. Na czerwonym dywanie, tuż przed wejściem na scenę, gdzie odbyła się ceremonia inauguracji 69 Międzynarodowego Festiwalu w Wenecji, seksowna Smutniak pojawiła się w sukience od Armaniego, odbierając miejsce równie pięknym Violante Placido i Leatitia Casta. W odległości kilku tysięcy metrów od Palazzo del Cinema, w przepięknych Ogrodach Biennale, odbywała się inauguracja 13^ Międzynarodowego Biennale Architektury w Wenecji, które będzie otwarte do 25 listopada. Kuratorem tej edycji zatytułowanej „Common Ground” jest angielski architekt David Chipperfield. Celem tegorocznej wystawy jest ukazanie, a także zaproponowanie pewnych rozwiązań dla wyraźnego rozdźwięku między architekturą a społeczeństwem obywatelskim. Wpisując się w powyższy kontekst, w polskim pawilonie został przedstawiony projekt Katarzyny Krakowiak, stworzony we współpracy z Narodową Galerią Sztuki Zachęta, zatytułowany „Making the walls quake as if they were dilating with the secret knowledge of greats powers”. Zwiedzający wchodzi do pustego pawilonu, by wschłuchać się w architekturę. Według Krakowiak: „architektura składa się z dźwięków, architektura umożliwia rozprzestrzenianie się dźwięku, wchłaniając, filtrując , przenosząc, wzmacniając niektóre dźwięki wględem innych”. Jest to więc wizyta, która podkreśla znaczenie architektury w sensorycznym wymiarze naszego życia.
