Wyjaśnijmy sobie, jaka jest różnica pomiędzy dwoma poniższymi zdaniami i jak ich używać:
- Pensavo che Ola fosse uscita.
- Pensavo che Ola sarebbe uscita.
Czy oba zdania są poprawne? TAK . Przykład numer jeden odnosi się do przeszłości. Jestem w biurze, kątem oka widzę, że Ola siedzi jeszcze przy biurku, i zwracam się do jednej z koleżanek: „Ma Ola è ancora qui? Pensavo fosse già uscita”[ Ola jeszcze tu jest? Myślałem, że już wyszła (z biura do domu)]. Oczywiście używamy tu congiuntivo imperfetto, ponieważ w zdaniu głównym mamy czasownik pensare [myśleć] użyty w trybie oznajmującym czasu imperfetto. Natomiast w drugim przykładzie mamy do czynienia z następstwem czasów, z wyrażaniem przyszłości w przeszłości. Wyobraźmy sobie, że dziś jest niedziela, a ja rozmawiam z kolegą o tym, co działo się poprzedniego wieczoru, w sobotę: „Gianni, alla fine ieri Ola è venuta con te al cinema”? [Gianni, czy Ola poszła w końcu z tobą wczoraj do kina?]. Gianni odpowiada: „No, è rimasta a casa” [Nie, została w domu]. Na co ja dodaję: „Davvero? Strano, pensavo proprio che ieri Ola sarebbe uscita” [Naprawdę? Dziwne, myślałem, że wczoraj wyjdzie]. W chwili, w której mówię, czynność się jeszcze nie dokonała lub dokonała – chodzi tu o moje przewidywanie na temat tego, co Ola miała zrobić w przyszłości. Wydaje mi się, że po polsku (o ile mój poziom znajomości tego języka mnie nie zdradzi) zdania te można by było przetłumaczyć w następujący sposób:
- Myślałem, że Ola wyszła.
- Myślałem, że Ola będzie wychodziła/wyjdzie (po włosku oddajemy za pomocą trybu warunkowego złożonego/czasu przeszłego).
A, i jeszcze jedno: po włosku bardzo często używamy czasownika uscire [wychodzić] samodzielnie (stasera esco – wieczorem wychodzę), kiedy mamy na myśli wyjście z domu z przyjaciółmi albo po prostu wyjście z domu w jakimś przyjemnym celu.
A na koniec idiomy z czasownikiem andare:
-
- Questa cosa va fatta e basta. [Należy to zrobić i koniec]. Andare + imiesłów czasu przeszłego, ma być zrobione, powiedziane, przetłumaczone itd.
- Il mio orologio non va più. [Mój zegarek stanął./dosł. nie chodzi, nie działa]. Andare + narzędzia, mechanizmy i tym podobne – nie działać.
- Questo vesito non va. [To ubranie nie pasuje]. To ubranie nie jest odpowiednie na ten rodzaj uroczystości.
- Questo vestito non mi va più. [Już nie wchodzę w to ubranie/To ubranie zrobiło się za duże]. Rozmiar tego ubrania nie jest już dobry: jest ono zbyt duże lub zbyt małe.
- Le gonne corte non vanno quest’anno. [Spódniczki mini nie są modne w tym roku]. Spódniczki mini nie są w modzie, nie nosi się ich.
- Scusi, a quanto va l’uva? [Przepraszam, po ile winogrona?]. Ile kosztują winogrona?
- Per le vacanze se ne andrà una bella somma. [Na wakacje pójdzie niezła sumka]. Na wakacje wydamy mnóstwo pieniędzy.
- Dove vuoi andare a parare? [Do czego zmierzasz?]. Dokąd chcesz doprowadzić swój wywód?
- Le arance sono andate a male. [Pomarańcze się zepsuły]. Pomarańcze zgniły.
- Questa giacca mi va a pennello. [Ta marynarka pasuje jak ulał]. Marynarka jest świetnie dopasowana.
- Se è vero ci vado con una gamba sola. [Jeśli to prawda, już lecę]. Jeśli to prawda, idę natychmiast, biegiem.
