JAROSŁAW MIKOŁAJEWSKI „SYRAKUZAŃSKIE”

0
81

Syrakuzańskie to złożone dzieło, esej i zarazem oryginalna forma dziennika z podróży, zawierającego refleksje-rozważania Jarosława Mikołajewskiego, wszechstronnego, intelektualisty: italianisty, poety, pisarza, tłumacza, publicysty.

Dziennikarska ciekawość i wewnętrzna
– potrzeba prowadzą go na Sycylię, gdzie pragnie uczestniczyć w swego rodzaju tajemnicy, jaką jest ludzka wędrówka, w tym przypadku chodzi o wędrówkę 46 migrantów z Sea-Watch w maju 2019 r., autor wyraża też tęsknotę za ich szczęśliwym przybyciem do Syrakuz. Do tych samych Syrakuz, gdzie
1 prawie dwa tysiące lat wcześniej, wiosną 61
– roku, przybył apostoł Paweł, którego wie-
ziono do Rzymu, na sąd przed trybunałem Cezara. Tak naprawdę nie wiemy, czy Paweł mógł zejść ze statku. Ale gdyby on lub
y jego towarzysze to zrobili, co zobaczyliby
w Syrakuzach? Na to pytanie odpowiada
ą Mikołajewski, który zabiera nas w duchową
y podróż w czasie i przestrzeni, pomiędzy
reminiscencjami literackimi (na pierwszym
, miejscu Iwaszkiewicz, ale także Karasek,
Hartwig, Szymborska, Miłosz, Camilleri
i nawiązania do Vittoriniego) i muzycznymi (Szymanowski), żeglu- jąc po historii (wypędzenie Żydów po ostatecznej rekonkwiście hiszpańskiej) i micie (znowu Karasek), malarstwie (ikonicznym, tu Caravaggio)ipoezji,posycylijskośćicharakterystycznymdlaniej fascynacjom, których esencję znajdujemy w wierszu Syrakuzy, ze wstępem w ewangelicznym stylu, prawdziwy pean na cześć morza, prawdziwy motyw przewodni całej narracji.

Tłumaczenie pl: Agata Pachucy