W tym artykule pragniemy zwrócić uwagę na szlachetną inicjatywę, wysuniętą przez prof. Losito, aby upamiętnić śmierć Giovanniego Falcone, który stał się symbolem walki z mafią.
Pod patronatem Ambasady Włoskiej w Warszawie (a także prezydenta Włoch, Giorgio Napolitano) i przy wsparciu Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu w Aquili, 8 listopada w Warszawie odbyła się interesująca konferencja na temat walki z mafią. Uczestniczyli w niej, oprócz Ambasadora Włoch w Polsce, Riccardo Guariglia, także takie osobistości, jak Grasso, Sidoti, prokurator Prestipino, a także Pani adwokat Maria Falcone – siostra zmarłego Giovanniego.
Dla mnie osobiście, jako dla Sycylijczyka, było to bardzo ważne świadectwo tego, że te straszne lata włoskiej historii stały się punktem zwrotnym w walce z mafią i jej ewentualną obecnością w aparacie państwowym. Aula na Uniwersytecie była wypełniona przez polskich studentów, którzy podczas zabierania głosu wykazywali się bardzo dobrą znajomość języka włoskiego.
Według mnie, najbardziej poruszające było przemówienie antymafijnego prokuratora Grasso, który, unikając retoryki, przedstawił bardzo jasno i z dużą empatią ludzką stronę sędziego, jakim był Giovanni Falcone. Wykonywał on bowiem ten niebezpieczny zawód, naigrywając się z ciągłego niebezpieczeństwa, na jakie byli narażeni śledczy, tacy jak właśnie Falcone i Borsellino oraz ich ochrona.
Na koniec przemówienia Grasso (zapraszamy do wysłuchania go na naszej stronie internetowej), doczekał się długiego, wzruszającego i szczerego aplauzu ze strony zgromadzonej na sali publiczności, która wstała z miejsc (Rektor powiedział, że taka sytuacja zdarzyła się po raz pierwszy), jakby chcąc pokazać, że choć wielu z nich nie było jeszcze nawet na świecie w czasie, gdy miały miejsce te straszne wydarzenia, to jednak zrozumieli i docenili poświęcenie dla lepszej przyszłości.
Gazzetta Italia była obecna z własnymi kamerami i zdała obszerną relację ze zdarzenia także w internecie. Każdy, kto chce odsłuchać ponownie całego wystąpienia, może to zrobić na stronie internetowej www.gazzettaitalia.pl
Profesor Losito odpowiedział nam w następujący sposób na pytanie, jak ważna jest pamięć o Giovannim Falcone.
,,Giovanni Falcone oraz Paolo Borsellino poprzez swoje poświecenie dali nam pochodnię, a naszym obowiązkiem jest nieustannie podtrzymywać i podsycać jej płomień. To właśnie znakomicie i bezustannie robi Fundacja Giovanniego i Franceski Falcone, której prezesem jest prof. Maria Falcone”.
Jak wiemy, z Giovannim Falcone zginęli w tragiczny i okrutny sposób, w jak dotąd w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach (także na gruncie sądowym śledztwo zostało niedawno wznowione) jego żona Francesca i trzech członków ochrony. Wkrótce potem ten sam los spotkał Paolo Borsellino. Papież Karol Wojtyła dopisał ich oboje do listy męczenników XX wieku. Jest to wydarzenie bardzo ważne i nie wszystkim znane, a przypomniał o nim w Krakowie Kardynał Stanisław Dziwisz, podczas spotkania, które odbyło się 7 listopada w Arcybiskupstwie z Prokuratorem Pietro Grasso i jego żoną Marią Fedele, co było możliwe dzięki Włoskiej Konsul Honorowej w Polsce, Pani Annie Boczar Trzeciak.
Kolejnym powodem, dla którego nigdy nie ustaniemy w naszych staraniach, jest międzynarodowy wymiar walki przeciwko przestępczości mafijnej, którą Giovanni Falcone prowadził wraz ze Stanami Zjednoczonymi, współpracując z FBI i amerykańskim wymiarem sprawiedliwości, walcząc o ekstradycję do Włoch don Masino, to znaczy Tommaso Buscetta: pierwszego skruszonego przestępcy, współpracownika wymiaru sprawiedliwości, który zeznawał przeciwko Cosa Nostra podczas wielkiego procesu prowadzonego w Palermo z Pietro Grasso w roli sędziego pomocniczego. W Warszawie ten aspekt o wciąż ogromnym znaczeniu został podkreślony przez Richarda Martina, prokuratora w słynnym przypadku międzynarodowego przemytu narkotyków, znanym jako pizza connection. To on z Louisem Freeh i Rudolphem Giulianim stworzył rewelacyjny zespół śledczych i sędziów o niewyobrażalnym znaczeniu. I żeby zakończyć słowami kryminologa Sidoti:
,,Podczas spotkania w Warszawie można było zauważyć, że istnieją różne sposoby prezentowania antymafii. We Włoszech bardzo widoczna jest antymafia, tworzona przez Antonio Ingroia, Marco Travaglio, Michele Santoro, Antonio Di Pietro, którzy od wielu lat prowadzą intensywną kampanię na rzecz śledztw, uwrażliwienia na problem i zawiadamiania o popełnianiu przestępstw. Nie są oni sami: wiele różnych wersji antymafii stanowi idealne dziedzictwo wielu Włochów i Amerykanów włoskiego pochodzenia. Spotkanie Pietro Grasso, Marii Falcone, Michele Prestipino w tym samym dniu wskazuje, że jest również ta antymafia, nieprzypadkowo poprzedzona przesłaniem gratulacji od Prezydenta Republiki. Spotkanie w Warszawie nie było tylko kolejnym spotkaniem poświęconym tematyce mafii, ale również międzynarodowym znaczeniu naszej włoskiej narodowości, często nierozumianej i niedocenianej. Mówi się, że Włochy to kraj mafii, ale to właśnie w Warszawie widzieliśmy najbardziej sławne osobowości włoskiej antymafii”.
Nasze gratulacje dla wszystkich tych, którzy pozwolili na to, aby spotkanie w Warszawie doszło do skutku.
