Odcinek 3. z cyklu „Dopóki jest kino jest nadzieja”
W tym odcinku Diana Dąbrowska opowiada o powojennej generacji twórców włoskich i ich nierzadkich artystycznych atakach na świętą instytucję rodziny. Wspomina współpracę z Marco Bellocchim na planie filmowym oraz jego osobisty stosunek zarówno do kinematografii w ogóle jak i do własnych dzieł. Opisuje przemiany w kinie włoskim w epoce kontestacji oraz twórczość Bernanda Bortolucciego.
◄ Odcinek 2: „Il Mafioso” Alberta Lattuady: Sycylia mafia i dobre kino
► Odcinek 4: „Cinema Paradiso” Giuseppe Tornatore i muzyka Ennio Morricone