Kalabria, na czubku włoskiego buta już od 2000 lat

tłum. Konrad Behlke

Kalabria jest ostatnim regionem Półwyspu Apenińskiego, który łączy się z Sycylią dzięki słynnej Cieśninie Mesyńskiej, na północy graniczy z Bazylikatą i kołysany jest przez Morze Jońskie i Tyrreńskie. Jego stolicą jest Catanzaro.

Kalabria jest pełna zasobów naturalnych, dlatego możliwe jest znalezienie wszystkiego: od gór Aspromonte w sercu kalabryjskiego płaskowyżu Sila lub Serra Dolcedorme (2.267 m.) z najwyższym wzgórzem w całej Kalabrii, aż po plaże w Tropea, Capo Vaticano, wyspę Capo Rizutto. Następnie można przejść przez równiny Gioia Tauro lub Sibari.

Dawniej, przed zjednoczeniem Włoch, region ten, pod nazwą Księstwa Kalabrii, obejmował dzisiejszy teren Apulii, czyli obcasa półwyspu, czego skutkami do obecnej chwili są pewne podobieństwa z punktu widzenia tradycji ludowej, jak i języka mówionego. Oczywiście, region ten był także częścią starożytnej Wielkiej Grecji, najważniejszej kolonii greckiej, a miało to silny wpływ na to, że obszar południowo-wschodni regionu, który wychodzi na Morze Jońskie, został nazwany Area Grecanica, przez bardzo dużą ilość stanowisk archeologicznych, a także przez miasteczka, w których do tej pory żyją osoby, przez których region ten nazywany jest „Grecanico”.

Na tym terenie znajdują się miasteczka takie jak Staiti, Pentedattilo, Gallicaniò, Bova Superiore (Chorà Tu Vua), Condofuri, Roghudi, Stilo, Amendola i wiele innych, których nazwy, co zrozumiałe, wykazują zdecydowane podobieństwo ze starożytnym językiem greckim, który wciąż widnieje na tabliczkach z hasłem „witamy” lub w licznych napisach wewnątrz miasta. Ważną atrakcją turystyczną, pozostając w kontekście greckiej historii, jest bez wątpienia obecność w mieście Reggio Calabria „Bronzi di Riace” (Brązy z Riace), uznanych za jedne z najbardziej znaczących rzeźb w sztuce greckiej. Równie ważna jest obecność wpływów bizantyjskich, które zostawiły swój nieobojętny ślad, jak na przykład w mieście Stilo, mieście słońca, gdzie znajduje się znany dla katolików kościół, w którym zwykli modlić się Tommasso Campanella, filozof, a także Kartezjusz i Francis Bacon, znani ze swoich rewolucyjnych myśli.

Kalabria to nie tylko historia. Znajdują się tutaj liczne miejscowości, które na czas lata wypełniają się kolorami, światłami i świętami, jak Reggio Calabria, oddalone 2,9 km od Sycylii, które oferuje krajobrazy zapierające dech w piersiach. Z prawie 200 tysiącami mieszkańców, miasto jest węzłem komunikacyjnym regionu, a także centrum uniwersyteckim wraz z Catanzaro i Cosenza.

Innym przepięknym miastem, które odżywa podczas okresu letniego, jest Scilla, mała miejscowość usytuowana na skalistym cyplu, skąd rozpościera się widok na morze. Nazwa miasta wywodzi się z mitologii greckiej i związana jest z córką Nisosa, króla Megary, której ciało porzucono w falach morza, właśnie u podnóża cypla. Miasto to jest jednym z najbardziej lubianych celów turystycznych, ponieważ widok na cieśninę i doskonała jakość ryb złowionych w okolicy sprawiają, że jest to miejsce niezwykle romantyczne, jedyne w swoim rodzaju, jak żadne inne.

Również sławna przez swój krystalicznie czysty piasek i morze jest Tropea, z której, tak jak ze Scilli i Capo Vaticano, rozpościera się przepiękny widok na morze. Należy ona do miejscowości bardzo znanych we Włoszech, a ośrodkiem turystycznym jest już od ponad 20 lat. Miasto jest zbudowane bezpośrednio na stromej skale i łączy się bezpośrednio z plażą, która już od wielu lat jest symbolem jakości i dobrej zabawy podczas lata w Kalabrii.

Do przewidzenia jest fakt, że w Kalabrii nie brakuje także dobrego jedzenia, typowego dla kultury śródziemnomorskiej, które składa się z mięs dobrej jakości, aż po najświeższe ryby, a także po pomarańczę bergamotkę, migdałowe mleko, ostrą kiełbasę ‘Nduja oraz ostre papryczki z Soverato, które stały się podstawą kultury kalabryjskiej. I wreszcie, nie brakuje także festiwalów z muzyką śródziemnomorską, tańców ludowych, zwanych tarantella, a także międzynarodowych (Paleariza, Kaulonia, Tarentella Festival, Calabria Sona, Tradizionandu, itp.), które towarzyszą latu kalabryjskiemu, począwszy już od czerwca aż do pierwszych dni września. Nie można zapominać o świętach patronów, jak np. 2 września – święto, które odbywa się przez 2 dni w klasztorze Polsi i gromadzi tysiące ludzi nie tylko z Kalabrii, ale z całego świata. Jest jeszcze sporo rzeczy, które chciałbym wam opisać, opowiedzieć, ale pozostawiam wam możliwość samodzielnego doświadczenia i zwiedzenia tego pięknego regionu, który oferuje tyle przyjemności, wiedzy i zabawy już od 2000 lat…