Upłynęło już 25 lat odkąd 15 września 1987 pierwsza ekipa rozpoczęła oficjalnie pracować we Włoskim Instytucie Kultury w Krakowie. Pierwsza siedziba Instytutu została uroczyście otwarta w kilka tygodni po zwycięstwie Solidarności w wyborach w 1989 r. Był to historyczny zwrot, który przeżywał również Włoski Instytut Kultury w Krakowie, wzrastając razem z polskimi instytucjami i z czasem stając się naprawdę częścią krajobrazu kulturalnego Krakowa, jak to ujęli na stronach katalogu wystawy 25 lat Włoskiego Instytutu Kultury, Konsul Honorowy Republiki Włoskiej w Krakowie, Anna Boczar-Trzeciak i dyrektor Muzeum Manggha, Bogna Dziechciaruk-Maj.
Na przestrzeni tych 25 lat działalności było wiele ważnych wydarzeń poświęconych kulturze włoskiej, a również polskiej, zorganizowanych bezpośrednio przez Włoski Instytut Kultury lub we współpracy z innymi instytucjami lokalnymi i międzynarodowymi. Trudno wyliczyć je wszystkie, lecz można przypomnieć kilka najważniejszych: począwszy od pierwszej wystawy poświęconej nagrodzie Premio Compasso d’Oro w 1987 r. aż po wielkie monograficzne wystawy prezentujące dzieła Palladio i Carlo Scarpy, od pierwszych spektakli Donizettiego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego po wkład i udział we wzroście i ugruntowaniu się festiwali muzycznych takich jak Misteria Paschalia czy Opera Rara, od spektakli Commedia dell’Arte prezentowanych na Rynku Głównym aż po przedstawienia Piccolo Teatro di Milano z uczestnictwem Giorgio Strehlera, Milvy czy Toniego Servillo. Nie wolno też zapominać o ważnych wystawach poświęconych takim artystom jak Dino Buzzati, Raffaello i Tycjan, Federico Fellini czy o obecności wybitnych pisarzy jak Claudio Magris, Dacia Maraini czy Roberto Calasso. Nie brakowało innych wydarzeń kulturalnych, które oddały głos mniej spektakularnym, choć równie ważnym dla współczesnej kultury dziedzinom: od historii po religię, od ekonomii po prawo, od nauki po ekologię.
Ta intensywna i nacechowana wysoką jakością działalność wpłynęła na utrwalenie historycznych związków Krakowa z Italią, przyczyniając się także do spotkań na szczeblu instytucjonalnym, podczas wizyt w Polsce Prezydentów Republiki Włoskiej. Oscara Luigiego Scalfaro i Azeglio Ciampiego. Bez wątpienia godne wspomnienia jest zorganizowanie uroczystej inauguracji cyklu wydarzeń kulturalnych, które w 2003 r. Włoskie Instytuty Kultury poświęciły 25-leciu Pontyfikatu papieża Jana Pawła II, w której wziął udział ówczesny kardynał, Joseph Ratzinger.
Wystawa, która pozostanie otwarta w galerii Instytutu do 29 października br. poprzez plakaty, zaproszenia, fotografie i wycinki prasowe przypomina niektóre z tych wydarzeń i znajduje swoje uzupełnienie w dwujęzycznym katalogu, który doskonale poświadcza, że również w życiu instytucji można wskazać “poszczególne fazy: powstawanie, umacnianie, uregulowanie i wreszcie ewolucję”, co przypomina we wstępie do katalogu aktualny dyrektor Instytut, Clara Celati. Na pierwszych stronach katalogu listy wielu dyrektorów, przedstawicieli władz włoskich i polskich uświetniają tę rocznicę przekazując życzenia kolejnych takich lat. Nie pozostaje nam nic innego jak dołączyć do tych życzeń tym szczególnym Sto Lat dla Włoskiego Instytutu Kultury.
